30 Ekim 2010 Cumartesi

Süpermen Olmak Lazım Bazen..

Nöbet ertesi dumur durum notları; Saat 01:57 (30.10.2010) İstanbul, P****
Komuta kontrol merkezinden (KKM ) bildirilen senkop vakasına çıkış yapıp 5 dakikada adrese ulaştık.Vakaya ulaştığımızda hasta,bilinci kapalı ağrılı uyaranlara cevap verir durumdaydı.Vital bulguları ( ateş,nabız,tansiyon,solunum) stabil olan hastanın, depresyon tedavisi gördüğünü ve yaşadığı üzüntülü bir durum sonrasında bayıldığını öğrendik.Gerekli tıbbi müdahaleyi yaptıktan sonra hastayı hastaneye götürmek üzere sedyeye aldık.Bu arada hasta yakınından şöyle bir soru geldi ‘’ taşıma ekibi geliyor değil mi?’’ Kendisine taşıma ile görevli ayrı bir ekip olmadığını,hasta ağır  ve 6.katta oturdukları için bize yardım etmeleri gerektiğini son derece uygun bir dil ile izah ettim. Hasta yakını ‘’ taşıma ekibinin olması lazım, ha eğer yoksa siz taşıyacaksınız mecbursunuz’’diye cevap verdi.
Dışarıdan bakıldığında ne kadar akla yatkın geliyor değil mi?Gelelim işin iç yüzüne…Ambulansta 3 personel çalışmakta..100 kilo civarı bir hastayı 3 kişinin 6.kattan aşağı taşıması imkansız..Zaten taşırken gerekli dengeyi en az 4 kişi sağlayabiliriz.Kabaca bir hesap yaparsak ; Günde 10 vaka  yapan bir istasyon ekibinin taşıdığı her hasta 60 kilo olsun diyelim…60*10=600 /3= 200…yani bu kaba hesaba bakarsak 24 saatte personel başına 200 kilogramlık yük düşüyor..Bu yalnızca taşıma esnasında…Peki buna cpr ve diğer tıbbi uygulamalar esnasında ki enerji tüketimi eklenirse durum ne olur??
Halkın isteğine bakılırsa 112 personelinin süpermen olması gerekiyor..Gelelim benim vakanın sonucuna…Hasta 6.kattan aşağı mahalle delikanlılarının yardımı ile taşındı.Hastaneye ulaştırıldı..Hastayı hastane görevlilerini teslim edip,hastane sedyesine aktardık.Biz oradan ayrılırken hasta sedye de koridorun ortasında yatıyordu ve gelip geçenlerin çarpmasından dolayı düşmek üzereydi.Hasta yakını ise aynı umarsızlıkla etrafa bakınıyordu.Gözlerinin içine dik dik baktıktan sonra vazifem olmadığı halde hastayı güvenli bir yere yerleştirdim.Bu da senin ayıbına karşı benim zaferim olsun kadııınnn…diyerek hastaneden ayrıldık….

Nöbet Sonrası Sendromu nedir?

'' Geçen nöbet bir vakaya gittik''..... diye başlar 112 de sohbetler.Hayatımız ; komuta merkez-istasyon-ambulans üçgeninden oluşurmuşçasına,başka bir derdimiz yokmuşçasına hep bunları konuşuruz aramızda..Sadece kendi içimizde mi?Sosyal hayatımız da yeni birileriyle mi tanışıyoruz ilk sorular hep işimize yöneliktir..Elin de ölen biri oldu mu?Ölülerden nasıl korkmuyorsunuz?Hiç kurtulan oldu mu?Sirenleri neden açıyorsunuz?Vesselam bir kez girdik mi bu işe kolay kolay sıyrılamayız bir daha..
   Oysa anlatmak istediklerimiz çok başkadır aslında..Gördüğümüz darplar,atlattığımız kazalar,uğradığımız hakaretler,halkın acil yardım ve 112 hakkında ki bilgisizliği ve toplumda bize karşı oluşmuş yıkmak istediğimiz ön yargılar,nöbet esnasında karşılaştığımız dumur durumları,dramatik ve trajikomik olaylar,her vakadan çıkardığımız yahut çıkarılmasını istediğimiz hayat dersleri ...İşte bu nedenlerle '' nöbet sonrası sendromu '' tanısı koyup kendime, başlıyorum anlatmaya..Benimle birlikte 112 nöbeti tutmaya,gördüklerimden kendinize pay çıkarmaya hazırmısınız?Tuttuğum ve tutacağım nöbetlere ithafen...

BENİ SİZ DELİRTTİNİZ..


 Nöbet ertesi dumur durum notları ; Saat 20:08 (25.10.2010)  
 İstanbul Bağcılar ilçesinde ****** mahallesinde asayişten gelen trafik kazası anonsu üzerine vaka çıkışı yaptık.Kaza adresine 4 dk.da ulaştık fakat yol ortasına park edilmiş bir araç yüzünden ambulansı olay mahalline park edemedik..Ambulanstan inip acil çantasını alıp yerde yatan yaralı şahıslara doğru yürümeye başladık bir yandan da ‘’araç sahibi aracını acilen kaldırsın’’ diye uyarı anonsu yapıyordum...Bir adam yanıma yaklaşıp ‘’araç sahibi benim’’ dedi.’’Aracınızı acilen kaldırın’’dedim.’’Ama yardım ediyorum ben’’dedi.’’Artık biz buradayız aracı kaldırın ki ambulans yaklaşsın’’dedim.’’Senin diploman varsa benim de ilk yardım sertifikam var sen ne konuşuyorsun bee’’diye bağırmaya başlayınca sabrın son damlasını tükettim.’’Bilgide diplomada bende..sertifika sende..malzemeler ambulansta..şimdi çek lan arabanı ordan’’diye çıkışınca sevgili gönüllü aracına yöneldi…Evet beni siz delirttiniz..