'' Geçen nöbet bir vakaya gittik''..... diye başlar 112 de sohbetler.Hayatımız ; komuta merkez-istasyon-ambulans üçgeninden oluşurmuşçasına,başka bir derdimiz yokmuşçasına hep bunları konuşuruz aramızda..Sadece kendi içimizde mi?Sosyal hayatımız da yeni birileriyle mi tanışıyoruz ilk sorular hep işimize yöneliktir..Elin de ölen biri oldu mu?Ölülerden nasıl korkmuyorsunuz?Hiç kurtulan oldu mu?Sirenleri neden açıyorsunuz?Vesselam bir kez girdik mi bu işe kolay kolay sıyrılamayız bir daha..
Oysa anlatmak istediklerimiz çok başkadır aslında..Gördüğümüz darplar,atlattığımız kazalar,uğradığımız hakaretler,halkın acil yardım ve 112 hakkında ki bilgisizliği ve toplumda bize karşı oluşmuş yıkmak istediğimiz ön yargılar,nöbet esnasında karşılaştığımız dumur durumları,dramatik ve trajikomik olaylar,her vakadan çıkardığımız yahut çıkarılmasını istediğimiz hayat dersleri ...İşte bu nedenlerle '' nöbet sonrası sendromu '' tanısı koyup kendime, başlıyorum anlatmaya..Benimle birlikte 112 nöbeti tutmaya,gördüklerimden kendinize pay çıkarmaya hazırmısınız?Tuttuğum ve tutacağım nöbetlere ithafen...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder